سرمایه اجتماعی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۹۰

زمینه و هدف : سرمایه اجتماعی به معنای هنجارها و شبکه هایی است که امکان مشارکت مردم در اقدامات اجتماعی را به منظور کسب سود متقابل، فراهم می کند. به دلیل اهمیت سرمایه اجتماعی در سلامت و مطالعات محدود در زمینه سرمایه اجتماعی در کشور، این پژوهش سعی دارد میزان سرمایه اجتماعی و عوامل موثر بر آن را در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران مورد بررسی قرار دهد.   روش­ کار : این مطالعه، یک مطالعه مقطعی است که 200 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران با میانگین سنی (34/2) 55/22 در آن شرکت داشتند. شرکت کنندگان، به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه، پرسشنامه 36 سوالی bullen بوده است که دارای هشت حیطه می باشد. این پرسشنامه ترجمه و سپس پایایی آن با آلفا کرونباخ 82/0 مورد تایید قرار گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار spss.18 ،   آزمون های ,t-test onova و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت .   یافته­ها : این مطالعه نشان می دهد که میانگین امتیاز کل سرمایه اجتماعی، 87/43 می باشد. در حیطه های سرمایه اجتماعی کمترین میانگین، مربوط به مشارکت در اجتماعات محلی و بیشترین میانگین، مربوط به حیطه ارتباط با دوستان و خانواده می باشد. همچنین، نتایج این مطالعه نشان می دهد سرمایه اجتماعی با متغیر های جنس، سن و زبان (قومیت) ارتباط دارد.   نتیجه­گیری : این تحقیق نشان می دهد سرمایه اجتماعی در برخی حیطه ها با متغیرهایی مانند سن، جنس و محل سکونت ارتباط دارد. این مساله، می تواند راهنمایی برای مسئولان باشد تا با مداخلات مناسب، سعی در افزایش میزان سرمایه اجتماعی داشته باشند.